Θέλω να πιστέψω στην εκδοχή μου, που γελάω στο κρεβάτι μια Κυριακή πρωί με αυτόν που αγαπώ, σε είκοσι χρόνια από τώρα, γιατί αυτή η εκδοχή μου αξίζει και με περιμένει
Όταν πρωτόρθε ήταν γεμάτη από ανέκφραστο θυμό και έναν χείμαρρο λύπης. Χτες, μου είπε: “Ήρθε η ώρα να αποδεχτώ ότι κάποιες φορές τα όμορφα πράγματα τελειώνουν, ότι μερικές φορές οι άνθρωποι φεύγουν, ότι αυτό που υπήρχε απλά δεν ήταν αρκετό για να μας κρατήσει μαζί. Έχω ανάγκη να το κλείσω πια αυτό το κεφάλαιο. Να […]
