Blog

Απεγνωσμένα, ένας χαμαιλέοντας συνειδητοποίησε ότι για να βρει το αληθινό του χρώμα έπρεπε να ποζάρει στο κενό

Αυτό, που συνέχεια προσαρμοζόμαστε, που συνέχεια χαμογελάμε, που συνέχεια καταπίνουμε και ξεφυσάμε, που αρνούμαστε στον εαυτό μας να ντυθεί όπως θέλει, να γελάσει όσο δυνατά θέλει, να χορέψει όσο τρελά θέλει, να ρωτήσει ό,τι δεν καταλαβαίνει, να πει “αυτό δεν μ’ αρέσει” ή “αυτό ακριβώς γουστάρω”.

Αυτό, που με τα πολλά και με τα λίγα ξεχνάμε ποι@ είμαστε. Αυτό, που…

#breathworktraining #breathwork #breathe #TRUECOLORS

Αν επιθυμείτε να βιώσετε αυτό το κενό, να δημιουργήσετε αυτόν τον χώρο μέσα σας, ώστε να μάθετε τον πραγματικό σας εαυτό, με τον πιο δυνατό και φυσικό τρόπο, οι εγγραφές για την ερχόμενη εκπαίδευση Breathwork έχουν ανοίξει.

Δηλώστε συμμετοχή στις ανοιχτές συναντήσεις που πραγματοποιούνται τις Κυριακές και πάρτε μια γεύση… ή επικοινωνήστε για μια ατομική συνεδρία.

Βρίσκοντας την φωνή μου.

Μα, γιατί δεν μίλησες όταν συνέβη;

Αυτή είναι η ερώτηση που λαμβάνει κάθε άνθρωπος που εξιστορείται μια τραυματική εμπειρία του σε κάποιον άλλο, μετά από καιρό. Το έχουμε δει επίσης πολύ συχνά και στην δημόσια σφαίρα, όπου οι εμπειρίες θύματων κακοποίησης έρχονται στην επιφάνεια μετά από χρόνια, και όλ@ αναφωνούν: Μα, καλά τώρα το θυμήθηκε;

Όχι, δεν το θυμήθηκε τώρα. Δεν το είχε ξεχάσει ποτέ.

Η επιστημονική εξήγηση στο γιατί κάποια άτομα δεν μιλάνε την στιγμή που συμβαίνει το τραύμα είναι η εξής: Έρευνες με μαγνητικές τομογραφίες δείχνουν ότι κατά την διάρκεια ενός τραυματικού γεγονότος, οι περιοχές του εγκεφάλου που εμφανίζουν την μεγαλύτερη δραστηριότητα είναι αυτές που ΔΕΝ σχετίζονται με την γλώσσα. Αντιθέτως, το πρόσθιο μέρος του εγκεφάλου, ο νεοφλοιός, που σχετίζεται με τον Λόγο και την δυνατότητα επεξεργασίας και αφήγησης των γεγονότων, κυριολεκτικά παραμένει ανενεργό, βουβό.

Η ανθρώπινη εξήγηση έγκειται στο ότι το άτομο που υφίσταται ένα τραυματικό γεγονός χρειάζεται συνήθως πολύ χρόνο και έντονη εσωτερική μάχη με την σύγχυση, τον φόβο, την ντροπή και την οργή, για να βρει την φωνή του, να μπορέσει να βγει από αυτόν τον βουβό τόπο της μοναξιάς και να αρχίσει να θεραπεύεται.

Για αυτόν τον λόγο και οι σωματικές προσεγγίσεις, όπως το Breathwork, είναι συχνά μια προσβάσιμη επιλογή θεραπείας. Ο Van der Kolk, μάλιστα, ορμώμενος από αυτήν ακριβώς την συγκεκριμένη λειτουργία του εγκεφάλου, πιστεύει ότι η ανάλυση (talk therapy) στην θεραπεία του τραύματος δεν είναι ο μόνος τρόπος και προτείνει, μεταξύ άλλων τη χρήση της αναπνοής για την ρύθμιση του νευρικού συστήματος και την συναισθηματική υποστηρίξη του ατόμου.

#breathwork #breathworktraining #traumahealing #τραύμα #ψυχοθεραπεία

Αν έχεις ανάγκη έναν τρόπο να βρεις την φωνή σου για αυτό που σου συνέβη,

~ έλα να αναπνεύσουμε παρέα σε μια ατομική συνεδρία

~ κλείσε τη θέση σου σε μία από τις ανοιχτές συναντήσεις που ξεκινούν τον φθινόπωρο. Τι από τώρα; Ναι, οι θέσεις είναι περιορισμένες….

~ βούτα στα βαθιά, συμμετέχοντας σε μία από τις ερχόμενες εκπαιδεύσεις Breathwork σε Χανιά, Θεσσαλονίκη και Αθήνα

Η μεταμορφωτική δύναμη της ενοχής.

Ενοχή σημαίνει έχω επίγνωση. Έχω την αίσθηση και την κατανόηση ότι κάτι θα μπορούσε να έχει γίνει καλύτερα, με περισσότερη αγάπη.

Όταν μετατρέπω αυτήν την επίγνωση σε ευθύνη, τότε η ενοχή αποκτά χρησιμότητα. Αναλαμβάνοντας την ευθύνη για αυτό που έγινε, δεσμεύομαι -πρωτίστως προς τον εαυτό μου- να κάνω κάτι διαφορετικά στο μέλλον.

Όταν μετατρέπω την ευθύνη σε δράση, τότε η ενοχή αποκτά προσωπική ή κοινωνική αξία. Από την δέσμευση κινούμαι στην πράξη. Η συνειδητή ευκαιρία να μην επαναλάβω το μοτίβο είναι μπροστά μου.

Ενοχή σημαίνω έχω επίγνωση. Όταν τη μετατρέπω σε ευθύνη αποκτά χρησιμότητα. Όταν τη μετατρέπω σε δράση, αποκτά αξία.

Αλλιώς είναι μόνο αυτοτιμωρία.

Έχουμε μάθει ότι όταν κάνουμε κάτι “λάθος”, η τιμωρία είναι μονόδρομος. Και είτε τιμωρηθούμε από κάποιον άλλον είτε όχι, είμαστε ικανοί να τιμωρούμε τον εαυτό μας εσαεί, διατηρώντας δυσβάσταχτες τύψεις.

Και δεν πρόκειται μόνο για μία σκέψη. Όλο μας το σώμα καλείται να σηκώσει αυτό το άχθος.

Υπάρχει όμως και άλλος τρόπος.

#breathwork #breathworktraining #guilt #ενοχή

Αν θέλεις να πάψεις να τιμωρείς τον εαυτό σου και να μάθεις τρόπους για να δώσεις αξία στις εμπειρίες σου,

~ έλα να αναπνεύσουμε παρέα σε μια ατομική συνεδρία

~ κλείσε τη θέση σου σε μία από τις ανοιχτές συναντήσεις που ξεκινούν τον φθινόπωρο. Τι από τώρα; Ναι, οι θέσεις είναι περιορισμένες….

~ βούτα στα βαθιά, συμμετέχοντας σε μία από τις ερχόμενες εκπαιδεύσεις Breathwork σε Χανιά, Θεσσαλονίκη και Αθήνα

Breath Home

Όχι μόνο επειδή είναι η καλοκαιρινή μας βάση για αναπνοές και απαλότητα, ούτε επειδή κάθε χρόνο μαζεύονται πολλοί υπέροχοι άνθρωποι που επιθυμούν να μείνουν εδώ, συνδυάζοντας διακοπές και breathwork. Αλλά και γιατί το 2022 παρήγαγε 4.3MW ηλεκτρικής ενέργειας, αποτρέποντας την απελευθέρωση 3ών τόνων διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα, κάτι που ισοδυναμεί με το φύτεμα 51 δέντρων!

Κάνοντας την αναπνοή του πλανήτη λίγο πιο εύκολη…

Αν σας ενδιαφέρει αυτό το καλοκαίρι, να μείνετε σε ένα απαλό και απλό σπίτι, μόνοι σας ή με την παρέα σας, να κάνετε μπάνια σε τέλειες παραλίες, να χαζεύετε τον ατέρμονο διάλογο ανάμεσα στο φως και στις ελιές και να κάνετε breathwork αν και όποτε θέλετε, επικοινωνήστε για περισσότερες πληροφορίες ή πάρτε μια γεύση εδώ

https://www.airbnb.com/rooms/53639827?source_impression_id=p3_1685000525_WSu97VNJFs2GhFAA

#breathhome #koroni #breathworkholidays #breathwork #breathworkreatreat

Γιατί άργησες τόσο;

Ο εγκέφαλος μου και
η καρδιά μου χώρισαν 
πριν από μια δεκαετία
με το ένα να κατηγορεί το άλλο

για το μεγάλο χάλι στο οποίο

έχω καταλήξει.

Δεν άντεχαν ούτε καν να είναι
στο ίδιο δωμάτιο

και πλέον μοιράζονται την επιμέλειά μου.

Μένω με το μυαλό μου
κατά τη διάρκεια της εβδομάδας
και η καρδιά μου
με παίρνει τα Σαββατοκύριακα.

Δεν μιλούν ποτέ μεταξύ τους
     – αντ’ αυτού κάθε βδομάδα

ο ένας δίνει στον άλλο το ίδιο σημείωμα 

που λέει: 

«Εσύ φταις για όλα»

Έτσι, τελευταία, περνώ

αρκετό χρόνο με το έντερο μου
που λειτουργεί ως ο
ανεπίσημος θεραπευτής μου.

Τις περισσότερες νύχτες, βγαίνω κρυφά από το
παράθυρο των πλευρών μου
γλιστρώ στη σπονδυλική μου στήλη
για να καταρρεύσω πάνω στην
βελούδινη δερμάτινη πολυθρόνα του εντέρου μου

που είναι πάντα εκεί για μένα.

Χθες το απόγευμα,
με ρώτησε αν δυσκολευόμουν
να είμαι συνέχεια ανάμεσα στην καρδιά και στο κεφάλι μου.

Έγνεψα ναι
Είπα ότι δεν ήξερα
αν μπορούσα να ζήσω με
κάποιο από τα δύο πια
«Η καρδιά μου είναι πάντα λυπημένη για
κάτι που έγινε χθες
ενώ το κεφάλι μου είναι πάντα ανήσυχο
για κάτι που μπορεί να συμβεί αύριο»

Το έντερο μου χαμογέλασε και είπε:
“σε αυτή την περίπτωση,
καλό θα ήταν να πας να μείνεις για λίγο

με τους πνεύμονες.

Οι πνεύμονές είναι το τέλειο μέρος για σένα

δεν υπάρχει χθες στα πνευμόνια σου
δεν υπάρχει ούτε αύριο
υπάρχει μόνο τώρα
υπάρχει μόνο εισπνοή
υπάρχει μόνο εκπνοή
υπάρχει μόνο αυτή η στιγμή
υπάρχει μόνο ανάσα
και σε αυτή την ανάσα
μπορείς να ξεκουραστείς”

Σήμερα το πρωί

ενώ ο εγκέφαλός μου
ήταν απασχολημένος με το διάβασμα
φύλλων τσαγιού
και ενώ
η καρδιά κοιτούσε επίμονα
παλιές φωτογραφίες,
μάζεψα μια μικρή τσάντα
και περπάτησα μέχρι την πόρτα 

των πνευμόνων μου 

Πριν καν χτυπήσω,
άνοιξαν την πόρτα με χαμόγελο και 

καθώς ένα αεράκι με αγκάλιασε
μου είπαν
“Γιατί άργησες τόσο;”

Ελεύθερη απόδοση του ποιήματος του @John Roedel